In het pinksterweekend waren er genoeg mogelijkheden om dingen te doen. Een festivalletje meepakken, de barbecue aanzwengelen in de achtertuin of je kennis van de Duitse taal ophalen in Domburg. De spelers en speelsters van onze HC1 en DC1 hadden andere pinksterpretplannen. Zij lieten van zich spreken op het Pinkstertoernooi van SV Vios in Heythuisen, onder de rook van Roggel in Limburg – waar mensen trouwens ook een aardig woordje Duits spreken. Het werd een heel mooi weekend.
Op het toernooi in de grensregio speelden Nederlandse en Duitse teams op dertien velden tegelijk. Je kunt wel stellen dat Heythuysen tijdens het toernooi het mondiale handbal-epicentrum is, met zo veel simultane actie.
Feesten in de tent
Handbal is natuurlijk een intensieve sport. Je zou denken dat alle spelers en speelsters na een ochtend en middag handballen behoorlijk moe zijn. Daar was ’s avonds in de feesttent precies niks van te merken. Er werd uit volle borst meegezongen met, en gedanst op, muziek van verschillende continenten. Marco Schuitemaker kwam ook nog langs, niet fysiek maar zijn ‘muziek’. Vermoedelijk omdat de organisatie de tent leeg wilde vegen om te gaan slapen. Logisch, want het was een lange dag.
Inpakken en wegwezen
De nacht was niet bepaald lang. Na een aantal uren slaap dat op de vingers van één hand was te tellen, wachtte het voedzame ontbijt. Het leukste kwam voor het laatst: het leeg laten lopen van de luchtbedden, het afbreken van de tenten en het inladen van de auto’s. Dat werd nog een race tegen de klok, want de regendruppels tikten steeds in hoger tempo tegen de doeken van de nog niet afgebroken tenten.
Brons
Nog nooit eerder was GHV zó goed vertegenwoordigd in Heythuysen: met twee teams. Dat was een primeur. Met twee teams is de kans op prijzen statistisch gezien ook een stukje groter dan wanneer je met één team meedoet, of zelfs helemaal niet. Dat hebben ze in Limburg geweten ook! Onze DC1 behaalde de derde prijs in hun poule en dat is een prestatie om mee thuis te komen, wat dan ook gebeurde.
Er werd trouwens ook volop geweerwolfd (een gezelschapsspel) in de tent. Dat heeft weinig met handbal te maken, maar anders staat de foto hieronder er zo verloren bij en dat moeten we niet willen.
Tot volgend jaar
Onze C-teams zijn intussen weer veilig terug in het Goirlese en de verloren uurtjes slaap zijn ook weer ingehaald. Het was mooi om weer aanwezig te zijn in Heythuysen. Volgend jaar zijn we er graag weer bij. Bedankt, organisatie! We zullen het nooit, nooit vergeten.