Het is deze tijd van het jaar druk met kampioenschappen in Brabant. In Eindhoven kan PSV binnenkort de platte kar op. Iets dichter bij huis koerst Willem II in rechte lijn op het kampioenschap van de Keuken Kampioen Divisie af. En nóg dichter bij huis was het zaterdagavond al raak! In een nagenoeg uitverkocht De Wissel rekende de A1 van GHV af met VHC’13. Op de slotdag van de competitie werd het 28-16.
De missie was van tevoren duidelijk voor de mannen van trainer/coach Nico van Huijkelom en assistent-coaches Maartje Bastiaansen, Susanne de Wit en Martin van de Hout: winnen. Mooi winnen, lelijk winnen, onterecht winnen; dat maakte allemaal niet uit. Alleen bij een zege zou de champagne in Goirle vloeien. Bij een ander resultaat ging de titel naar Dynamico. En dat was nou net niet de bedoeling.
Zaterdagavond moest het gebeuren tegen VHC’13. Een laagvlieger, dus in theorie moest het kunnen. Maar kampioenswedstrijden zijn per definitie beladen en met knikkende knieën kunnen er vreemde dingen gebeuren. Zou de 13 in de clubnaam van de Valkenswaardse vereniging voor extra ongeluk zorgen? Eén ding is zeker: de gezichten aan GHV-zijde waren vlak voor aanvang van het duel – dat uitstekend werd geleid door de jonge fluitist Sami Schrijver – strak als een gespannen gitaarsnaar.
GHV neemt het Kempische doel onder vuur. Deze gaat erin, kunnen we verklappen.
Gespannen begin in een volgepakt huis
De beginfase verliep wat rommelig. VHC nam zelfs een bescheiden voorsprong, zagen naar schatting 118 enthousiaste fans. Daarmee barstte de Goirlese hal bijna uit de voegen. De constructie van De Wissel werd daarna nog meer op de proef gesteld, toen GHV beter in de wedstrijd kwam en het initiatief naar zich toe trok – wat zorgde voor extra getrommel en redelijk ritmisch gestamp op de tribunebanken. Uit alle hoeken scoorde de thuisploeg, al moet geschreven worden dat de bezoekers dapper weerstand boden. Dankzij bij vlagen sterk keeperswerk bleef het lange tijd een wedstrijd, totdat GHV in het slotkwart aan de horizon verdween.
Toen de laatste zoemer van het seizoen klonk, gaf het scorebord 28-16 aan. Daarmee komt het puntentotaal van GHV op 30, één punt meer dan de A2 van Dynamico. Het eindsignaal van de wedstrijd was het startsein van een groot feest in onze gezellige kantine. Het werd een nacht van weinig slaap.
Bij een kampioenschap hoort, behalve Queen en champagne, ook een juichfoto.
Trots
Succestrainer Nico van Huijkelom kon na afloop zijn geluk niet op. “Het was een zwaarbevochten kampioenschap. We zijn dit seizoen flink getroffen door blessures, maar die hebben ons niet tegengehouden. Ik ben trots op de jongens. Op de laatste speeldag, in een volgepakt eigen huis de titel pakken; wat wil je nog meer?”
Niemand had een antwoord op die laatste vraag, maar dat hoeft gelukkig ook niet met retorische vragen. Het vieren van zo’n succes is veel belangrijker, want kampioen word je niet ieder jaar. Spelers en stafleden van GHV A1, van harte gefeliciteerd met deze buitengewone prestatie. Onze club is trots op jullie!