Twee mensen zullen zich de jaarlijkse algemene ledenvergadering van GHV waarschijnlijk nog lang heugen. Oprichter, oud-voorzitter en nog veel meer Ad Bruers gaat de boeken in als de eerste erevoorzitter van onze vereniging. Ook voor Desiree van den Hout werd het een mooie avond, niet alleen omdat ze nachtdienst had. Zij werd uitgeroepen tot lid van verdienste.
De Wissel lag er prachtig bij vrijdagavond, in het licht van de bijna volle maan. De kantine was iets minder vol: de opkomst bleef een beetje achter. Bij de ouderavond waren er net genoeg mensen om een potje te kunnen klaverjassen en ook tijdens de ledenvergadering hing het niet met de benen buiten. Dat is misschien ook maar goed, want het was behoorlijk fris.
Het bestuur nam de aanwezigen mee door alle ontwikkelingen binnen GHV. Zo werd meegedeeld dat secretaris Erik van Nunen na twee jaar stopt. Hierdoor is een vacature ontstaan – aan vacatures momenteel geen gebrek. Maar er was ook nieuwe aanwas. Susanne de Wit treedt tot het bestuur toe vanuit commissie commerciële zaken (CoZa), en Martin de Jong als adviseur.
Tranen en bloemen
Al vroeg op de avond was er een verrassing. Desiree van den Hout zag live op de pas bijgewerkte over ons-pagina op onze site dat zij het nieuwste lid van verdienste is. Zichtbaar geraakt nam ze een fraaie bos bloemen in ontvangst. En een shirtvormig bord dat ongetwijfeld een mooi plekje krijgt in haar huis.
Iedereen die Desiree en GHV ook maar een béétje kent, zal de uitverkiezing terecht vinden. Ze is de olie in de motor van GHV. Het cement tussen de stenen en zo kunnen we er nog wel meer metaforen op loslaten. We vermoeden soms dat wanneer we onder een tribune kijken, daar een bed staat waar Desiree soms overnacht. Zó vaak is ze op de club en zó veel uren maakt ze, natuurlijk geheel belangeloos. Dat doet ze al sinds 1982, al is ze er wel even tussenuit geweest. Ze draaide bardiensten, gaf trainingen, zat in de scheidsrechterscommissie, is al lang wedstrijdsecretaris en nog veel meer. Ze is een beetje de moeder van GHV. Van harte gefeliciteerd, Desiree!
Desiree, lid van verdiensten. Waarschijnlijk staat er meervoud omdat ze zoveel doet.
Meer goed nieuws
Er was meer goed nieuws. Bestuurslid Peter Wouters meldde dat de communicatiecommissie het goed doet. De driemaandelijkse nieuwsbrieven worden uitstekend geopend en mogelijk zelfs gelezen. GHV is lekker actief op social media en ook het Goirles Belang publiceert behoorlijk vaak over de avonturen aan de Schietberg. Maar liefst vijftien keer, het afgelopen jaar.
Ook de CoZa is lekker bezig. Deze mensen zetten GHV flink in de schijnwerpers en dat leidt tot hoger dan begrote sponsorinkomsten. Kersvers CoZa-lid Erik van Nunen meldde dat CoZa pas een carnavalsembleem heeft gelanceerd en komende zomer een eigen GHV-biertje wil uitbrengen. Een proefpanel is binnen de club vast niet zo moeilijk te vormen, constateerde hij. Daarin heeft hij vermoedelijk volkomen gelijk.
Het gloednieuwe embleem.
Gezonde club
Als je luisterde naar het verhaal van de onvermoeibare mensen achter de bestuurstafel, hoorde je dat GHV eigenlijk heel gezond is. Hoewel we dringend meer vrijwilligers nodig hebben om te voorkomen dat sommige huidige vrijwilligers verplicht moeten uitrusten in een retraiteresort in Tibet of Riel, staat de organisatie als een huis. Alle commissies – zoals de JTC en TC – zijn lekker bezig. En de activiteitencommissie doet de naam eer aan: zij zijn lekker actief. Bekijk de agenda maar eens; die is ruimhartig gevuld met allerlei leuke activiteiten. Pubquizzen, toernooien, handbalkijkavonden, feestjes en nog veel meer.
Financieel gaat het ook allemaal prima. Over het afgelopen handbaljaar kon penningmeester Christ van den Hout zelfs een klein plusje presenteren. Wel gaat de contributie voor actieve leden vanaf volgend seizoen iets omhoog. Dat heeft te maken met gestegen kosten, onder andere van het bondslidmaatschap, die we moeten doorberekenen. Daar stemde de vergadering zonder al te veel misbaar mee in. Ook waren er bloemen, veel bloemen. Voor de jubilarissen. Ook daar kon iedereen mee leven. Sterker nog; een hartelijk applaus viel deze trouwe clubmensen ten deel.
Bloemen voor de jubilarissen.
Bier met een bijsmaak
Was het dan één grote jubelshow? Nee, er waren ook wel wat kritische geluiden te horen. Iemand in de zaal vroeg zich af of de ALV wel stemrecht heeft, gezien de magere opkomst. Een ander klaagde over de slechte bezetting van het meest recente recreatietoernooi. Kwam dat mogelijk door een gebrek aan promotie? Dat is nogal twijfelachtig, maar het bestuur beloofde in ieder geval beterschap. Ook zat er volgens twee aanwezigen een bijsmaak aan het bier. Mogelijk was er iets met de kantineleiding niet helemaal goed, maar de flesjes tripel bleken een prima alternatief.
Eretitel voor Ad
Het einde van de ALV was in majeur. Voor het eerst in de clubhistorie kreeg iemand het predikaat erevoorzitter, en dat is een hele eer. We hebben het over Ad Bruers. Ad is mede-oprichter van onze club en zorgde ervoor dat de kantine en sporthal gebouwd werden. En hij deed nog veel meer, de afgelopen 63 jaar. Buiten dat is Ad gewoon een hele fijne en aimabele man die op donderdagavond graag aan de korte zijde van de bar plaatsneemt om samen met een paar vrienden de wereldproblematiek op te lossen. Daar kunnen heel wat wereldleiders een voorbeeld aan nemen. Ad, hartelijk gefeliciteerd!
Een stralende Ad op zijn vertrouwde plek.
Tingeling
De ALV eindigde niet met een klap van de hamer op tafel. Wel met het luiden van de bel. Ter ere van Ads erevoorzitterschap luidde Peter Wouters de kantinebel: een rondje voor iedereen. Zeg maar een Adje voor de sfeer.
De bel voor de laatste ronde.
Geruststellend
De sfeer zat er na afloop nog lange tijd goed in. Dat mag ook wel. Want ook al was de opkomst niet historisch hoog en heeft onze club zo zijn verbeterpunten; er gaat vooral heel veel goed binnen GHV. En dat was een mooie en geruststellende wetenschap, zo aan het begin van het weekend.